Take a photo of a barcode or cover
4.1 AVERAGE
4.1 AVERAGE
Haar moeder is de vrouw met het haar van staal.
Niet het hart.
Haar vader is een clown.
Haar zus is alleen de dochter van haar vader.
Nadat ze Roemenië en zijn dictatuur ontvlucht zijn, zwerven zij en haar familie als circusartiesten door buitenlanden.
Haar eigen land kent ze alleen van het ruiken.
In de rij staan was bij hen thuis een beroep.
In elke taal heet hetzelfde anders.
Aglaja Veteranyi was analfabete tot haar zeventiende.
Dat verklaart wellicht de volstrekt originele, kinderlijk naïeve stijl waarmee ze jaren later dit ongetwijfeld geheel autobiografische verhaal heeft opgeschreven.
Of eerder: aan het papier heeft toevertrouwd.
Zorgvuldig op de bladzijden heeft neergelegd.
Ze schreef het zo rond haar vijfendertigste.
Op haar veertigste verdronk ze zich in een Zwitsers meer.
Dit uitgepuurde gruwelsprookje is het enige dat ons rest.
Niet het hart.
Haar vader is een clown.
Haar zus is alleen de dochter van haar vader.
Nadat ze Roemenië en zijn dictatuur ontvlucht zijn, zwerven zij en haar familie als circusartiesten door buitenlanden.
Haar eigen land kent ze alleen van het ruiken.
In de rij staan was bij hen thuis een beroep.
In elke taal heet hetzelfde anders.
Aglaja Veteranyi was analfabete tot haar zeventiende.
Dat verklaart wellicht de volstrekt originele, kinderlijk naïeve stijl waarmee ze jaren later dit ongetwijfeld geheel autobiografische verhaal heeft opgeschreven.
Of eerder: aan het papier heeft toevertrouwd.
Zorgvuldig op de bladzijden heeft neergelegd.
Ze schreef het zo rond haar vijfendertigste.
Op haar veertigste verdronk ze zich in een Zwitsers meer.
Dit uitgepuurde gruwelsprookje is het enige dat ons rest.
adventurous
challenging
dark
emotional
funny
Loveable characters:
Complicated
L'innocence de l'écriture qui parle de sujets durs fait de ce livre une petite pépite.
Les élucubrations d'une enfant qui a fui la Roumanie et qui vit dans un cirque.
C'est décousu, les liens font plus ou moins de ses entre chaque pensée.
J'arrive pas à savoir si c'est le livre le plus drôle que j'ai lu ou celui le plus déprimant.
(à lire à voix haute)
Les élucubrations d'une enfant qui a fui la Roumanie et qui vit dans un cirque.
C'est décousu, les liens font plus ou moins de ses entre chaque pensée.
J'arrive pas à savoir si c'est le livre le plus drôle que j'ai lu ou celui le plus déprimant.
(à lire à voix haute)
emotional
reflective
sad
medium-paced
In vier Kapiteln breitet die Autorin die Lebensabschnitte der Hauptfigur aus. die Fragmente einer zerstörten Kindheit, ohne festen Wohnsitz in der harten Welt der Fremde und Armut. Die Zirkusfamilie, der Vater Clown, die Mutter die Frau, die an den Haaren hängt und in der Luft läuft, flieht mit ihren Kindern in der Hoffnung auf ein besseres Leben aus Rumänien in den Westen. Nach und nach zerschellen ihre Träume.
Der Erzählstil von Alaja Veteranyi lässt sich nicht schubladisieren. Sätze in Grossbuchstaben, leere Abschnitte, kurze Aussagen, Zitate, Traumbilder reihen sich aneinander und lassen den Leser anfangs etwas orientierungslos durch eine Surreal Welt wandern, wie durch ein Bild von Salvator Dali. Sprachlich einzigartig wird das deprimierende Schicksal der Familie mit einer grossen Leichtigkeit erzählt.
Alaja Veteranyi stammt aus einer Zirkusfamilie. Sie lebte und arbeitete als Autorin und Schauspielerin in Zürich. Drei Jahre nach dem Erscheinen Von "Warum das Kind ..." hat sie sich in Zürich das Leben genommen.
Der Erzählstil von Alaja Veteranyi lässt sich nicht schubladisieren. Sätze in Grossbuchstaben, leere Abschnitte, kurze Aussagen, Zitate, Traumbilder reihen sich aneinander und lassen den Leser anfangs etwas orientierungslos durch eine Surreal Welt wandern, wie durch ein Bild von Salvator Dali. Sprachlich einzigartig wird das deprimierende Schicksal der Familie mit einer grossen Leichtigkeit erzählt.
Alaja Veteranyi stammt aus einer Zirkusfamilie. Sie lebte und arbeitete als Autorin und Schauspielerin in Zürich. Drei Jahre nach dem Erscheinen Von "Warum das Kind ..." hat sie sich in Zürich das Leben genommen.
Oké, 't is duidelijk. Ik hou dus niet van boeken met veel witruimte en korte stukken poëtische, surrealistische of experimentele tekst. Han Kang, Max Porter, Ocean Vuong en dit kind in de polenta ... allemaal niets voor mij. Ik voel het niet. Sorry.
dark
emotional
reflective
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Ein Mosaik. Roh. Man weiß nicht wo die Realität aufhört und die Märchen beginnen. Wie ein Trip auf Pilzen, die plötzlich doch reinknallen, nachdem man zuerst nichts spürt
Dlaczego dziecko... jest powieścią bardzo ściśle związaną z życiem autorki. Aglaja podobnie jak bohaterka wychowywała się w środowisku cyrkowym i wyemigrowała z rodzicami z Rumunii w poszukiwaniu lepszego życia. Podróżując po kolejnych miastach i krajach nigdzie nie czuła się jak u siebie, nigdzie nie miała swojego miejsca. Dlatego jako małe dziecko musiała radzić sobie z brakiem domu poprzez kreowanie go, budowanie we własnej wyobraźni miejsca stabilnego, bezpiecznego.
Przyzwyczaiłam się, wszędzie umiem tak się urządzić, żeby się dobrze czuć.
Wystarczy tylko, że położę moją niebieską chustę na krześle.
Książka poprzez silne osadzenie w życiu autorki jest bardzo autentyczna, czytając ją czujemy, że czytamy prawdziwe emocje. Pomimo tego, że spojrzenie na świat może czasami wydawać się banalne, to z punktu widzenia kilkuletniej dziewczynki jest to prawdziwe.
Czytając tę książkę można poczuć bardzo mocno emocje, jakie towarzyszą bohaterce - strach, niepewność, zagubienie, samotność. To wszystko, co pojawia się u małej dziewczynki i towarzyszy jej w ciągu całego życia. Świat cyrku, w którym wychowywana jest dziewczyna daleko jest od realnego świata, dlatego tak mocno kreuje ona rzeczywistość. W cyrku zaciera się granica między rzeczywistością, a sztuczkami, a w życiu dziewczynki i w jej myślach trudno ocenić, co jest prawdą, a co tylko wytworem wyobraźni.
http://pudelka-zapalek.blogspot.com/2012/09/dlaczego-dziecko-nie-gotuje-sie-w.html
Przyzwyczaiłam się, wszędzie umiem tak się urządzić, żeby się dobrze czuć.
Wystarczy tylko, że położę moją niebieską chustę na krześle.
Książka poprzez silne osadzenie w życiu autorki jest bardzo autentyczna, czytając ją czujemy, że czytamy prawdziwe emocje. Pomimo tego, że spojrzenie na świat może czasami wydawać się banalne, to z punktu widzenia kilkuletniej dziewczynki jest to prawdziwe.
Czytając tę książkę można poczuć bardzo mocno emocje, jakie towarzyszą bohaterce - strach, niepewność, zagubienie, samotność. To wszystko, co pojawia się u małej dziewczynki i towarzyszy jej w ciągu całego życia. Świat cyrku, w którym wychowywana jest dziewczyna daleko jest od realnego świata, dlatego tak mocno kreuje ona rzeczywistość. W cyrku zaciera się granica między rzeczywistością, a sztuczkami, a w życiu dziewczynki i w jej myślach trudno ocenić, co jest prawdą, a co tylko wytworem wyobraźni.
http://pudelka-zapalek.blogspot.com/2012/09/dlaczego-dziecko-nie-gotuje-sie-w.html