Take a photo of a barcode or cover
A review by ilse
Zeno's Conscience by Italo Svevo
4.0
A Dead Honest Liar
Now Sunday arrived. I, who work so little, retained always a great respect for the holiday, which divides life into brief periods, making it more tolerable.
On his psychiatrist’s request, Zeno Cosini, a businessman from Trieste, describes six episodes in his life, self-analysing his actions, feelings and motives ostensibly dead honest. Zeno is a champion of good intentions and crooked reasoning. All his plans fail miserably: he doesn’t manage to stop smoking, when choosing among four sisters he marries just the one he doesn't want to marry, he loses his mistress by complicated lies, drives his business partner to despair, turns out to follow the wrong funeral procession... Zeno is an antihero, a schlemiel, an eccentric hypochondriac, but with his sublime self-mockery he condones his mistakes and weaknesses so disarmingly that I caught myself on almost every page on a lenient smile.
Egon Schiele, Harbor of Trieste, 1907
However it took me some time to attune to the rather slow pace of the novel, in the end I came to mostly enjoy Zeno’s tragicomic interior monologue which includes some satirical nods to Freud – and looking back on it, I still dream of visiting Trieste sometime.
Egon Schiele, Harbor of Trieste, 1908
Ofschoon ik bitter weinig werk heb ik toch altijd een grote eerbied behouden voor de rustdag, die het leven in kleine periodes onderverdeelt en het zodoende dragelijker maakt.
In opdracht van zijn psychiater beschrijft Zeno Cosini, zakenman uit Triëst, zes episoden uit zijn leven. Hij analyseert “goudeerlijk” zijn handelingen, gevoelens en motieven. Zeno is kampioen in goede voornemens en kromme redeneringen. Al zijn plannen mislukken jammerlijk: hij slaagt er niet in te stoppen met roken, kiest onder vier zussen net diegene tot vrouw die hij niet wil, verliest door gecompliceerde leugens zijn minnares, drijft zijn zakenpartner tot wanhoop, volgt de verkeerde begrafenisstoet… Zeno is een antiheld, een schlemiel met sublieme zelfspot, een excentrieke hypochonder, maar hij vergoelijkt zijn fouten en zwakheden zó ontwapenend, dat je jezelf bij zowat elke pagina op een toegeeflijke glimlach betrapt.
Een tragikomische monologue intérieur met een satirische knipoog naar Freud.
Now Sunday arrived. I, who work so little, retained always a great respect for the holiday, which divides life into brief periods, making it more tolerable.
On his psychiatrist’s request, Zeno Cosini, a businessman from Trieste, describes six episodes in his life, self-analysing his actions, feelings and motives ostensibly dead honest. Zeno is a champion of good intentions and crooked reasoning. All his plans fail miserably: he doesn’t manage to stop smoking, when choosing among four sisters he marries just the one he doesn't want to marry, he loses his mistress by complicated lies, drives his business partner to despair, turns out to follow the wrong funeral procession... Zeno is an antihero, a schlemiel, an eccentric hypochondriac, but with his sublime self-mockery he condones his mistakes and weaknesses so disarmingly that I caught myself on almost every page on a lenient smile.
Egon Schiele, Harbor of Trieste, 1907
However it took me some time to attune to the rather slow pace of the novel, in the end I came to mostly enjoy Zeno’s tragicomic interior monologue which includes some satirical nods to Freud – and looking back on it, I still dream of visiting Trieste sometime.
Egon Schiele, Harbor of Trieste, 1908
Ofschoon ik bitter weinig werk heb ik toch altijd een grote eerbied behouden voor de rustdag, die het leven in kleine periodes onderverdeelt en het zodoende dragelijker maakt.
In opdracht van zijn psychiater beschrijft Zeno Cosini, zakenman uit Triëst, zes episoden uit zijn leven. Hij analyseert “goudeerlijk” zijn handelingen, gevoelens en motieven. Zeno is kampioen in goede voornemens en kromme redeneringen. Al zijn plannen mislukken jammerlijk: hij slaagt er niet in te stoppen met roken, kiest onder vier zussen net diegene tot vrouw die hij niet wil, verliest door gecompliceerde leugens zijn minnares, drijft zijn zakenpartner tot wanhoop, volgt de verkeerde begrafenisstoet… Zeno is een antiheld, een schlemiel met sublieme zelfspot, een excentrieke hypochonder, maar hij vergoelijkt zijn fouten en zwakheden zó ontwapenend, dat je jezelf bij zowat elke pagina op een toegeeflijke glimlach betrapt.
Een tragikomische monologue intérieur met een satirische knipoog naar Freud.