A review by bookreviewsgr
Real Life by Brandon Taylor

dark emotional reflective sad tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? Yes

5.0

Αυτό το βιβλίο διαδραματίζεται μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, κι όμως κλείνοντάς το νιώθεις ότι γνωρίζεις τον Wallace μια ζωή. Είναι απίστευτο αυτό που έχει καταφέρει ο συγγραφέας, να αποδώσει δηλαδή την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου τόσο ολοκληρωτικά βλέποντας ένα τόσο μικρό κομμάτι της ζωής του. 
Ο Taylor μας παρουσιάζει ένα μικρό δείγμα του πως είναι να είσαι Μαύρος άντρας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα δείγμα ρεαλιστικό και σκληρό. Κάθε σελίδα και ένα χαστούκι μέχρι να ξυπνήσουμε και να δούμε πόσο επηρεάζει ο ρατσισμός και η ομοφοβία τη ζωή των ανθρώπων καθημερινά. Βλέποντας αυτή την ιστορία από τη μονή οπτική που μπορώ, αυτή μιας λευκής γυναίκας, είμαι βέβαιη πως ένα και μόνο τέτοιο Σαββατοκύριακο θα αρκούσε για να το κάνει να ξεκινήσει μια εξέγερση. Κι όμως για τα Μαύρα, queer άτομα είναι η καθημερινότητά τους. Μια καθημερινότητα την οποία αναγκάζονται να υπομένουν στωικά, γιατί αλλιώς μπορεί να τεθεί η ζωή τους  σε κίνδυνο. 
Ο συγγραφέας δημιουργεί αριστοτεχνικά ένα εσωτερικό μονόλογο που είναι περίπλοκος και με λεπτές νοηματικές αποχρώσεις, ο οποίος πολλές φορές διακόπτει τη ροή της ιστορίας και βάζει διαλόγους σε παύση προσφέροντάς μας μια πληρέστερη εικόνα της ψυχοσύνθεσης του χαρακτήρα ενώ παράλληλα ερευνά θέματα όπως η φυλή, το φύλο, η σεξουαλικότητα, η οικογένεια και το τραύμα. 
Είναι ένα βιβλίο γραμμένο, θεωρώ, για να κάνει τους αναγνώστες να νιώθουν άβολα στην κάθε σελίδα. Βυθιζόμαστε μαζί με τον Wallace στη μοναξιά και τη θλίψη του και δεν παίρνουμε σχεδόν καθόλου ανάσα μέχρι το τέλος. Αν ξεγελαστούμε έστω και για μια στιγμή και νομίζουμε ότι μπορούμε να ανασάνουμε, ο συγγραφέας μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Και στο τέλος μας ρίχνει και την ταφόπλακα ώστε να βεβαιωθεί ότι πιάσαμε το νόημα. Δε θυμάμαι άλλο τέλος βιβλίου που να μου έχει αφήσει τόσο αμφίρροπα συναισθήματα. Ήθελα κάτι για τον Wallace για το οποίο ο συγγραφέας έκανε τα πάντα να με διαβεβαιώσει ότι δεν μπορεί να το έχει. 
Αρκετοί αναγνώστες έχουν συγκρίνει το Real Life με το Λίγη Ζωή. Το δεύτερο όμως είναι τόσο σαδιστικό που το μυαλό μας άνετα μπορεί να το απορρίψει ως έργο φαντασίας. Το Real Life όμως δεν μας επιτρέπει να το δούμε ως τίποτα λιγότερο από αυτό που είναι. Απόλυτα ρεαλιστικό. 
Τέλος, θέλω να πω πόσο απόλαυσα τις αναφορές στη βιοχημεία και τις σκηνές που περιγράφονται πειράματα. Τόσο αυτά όσο και ένας αγώνας τένις έχουν χρησιμοποιηθεί για να φέρουν στην επιφάνεια σκέψεις και συναισθήματα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Αν αυτό είναι το πρώτο δείγμα γραφής του Brandon Taylor, τότε ανυπομονώ για όσα θα μας χαρίσει  στο μέλλον. 
Expand filter menu Content Warnings