Scan barcode
A review by crazytourists_books
Η μοναχοκόρη by Guadalupe Nettel
sad
fast-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
2.0
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως η παρουσίαση του οπισθόφυλλο δεν είναι αντιπροσωπευτική του βιβλίου. Το γυναικείο σώμα, γίνεται λέει πεδίο αντικρουόμενων δυνάμεων ανάμεσα στην ελεύθερη επιλογή και την επιβεβλημένη απόφαση: πού; σε ποιο σημείο του βιβλίου; Δεν υπάρχει καμιά πίεση σε καμιά από τις δύο βασικές πρωταγωνίστριες (η τρίτη είναι τόσο περιφερειακή που δεν έχουμε ακούσει τη φωνή της παρά ελάχιστα), και οι δύο κάνουν αυτό που επιθυμούν και αν υπάρχει απογοήτευση κάπου, είναι από τη μια πρωταγωνίστρια προς την άλλη.
Η ιστορία θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο δυνατή, εάν η συγγραφέας είχε επιλέξει γυναίκες που όντως δεν έχουν επιλογή, που όντως δεν έχουν την κυριαρχία στο σώμα τους. Μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία ετούτο το βιβλίο...
Τέλος, ο τρόπος γραφής, θεωρώ πως δεν ταιριάζει σε (κανένα) μυθιστόρημα. Πολύ επεξηγηματικός (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι υπέρηχοι κατά την εγκυμοσύνη και η αμνιοκέντηση), πολύ αποστασιοποιημένος και ψυχρός, σα να διαβάζεις άρθρο σε εφημερίδα. Βιβλίο για τη μητρότητα, για την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος (όπως διατείνεται το οπισθόφυλλο) και δεν υπάρχει καμιά σύνδεση, καμιά ταύτιση του αναγνώστη, κανένα συναίσθημα.
Η ιστορία θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο δυνατή, εάν η συγγραφέας είχε επιλέξει γυναίκες που όντως δεν έχουν επιλογή, που όντως δεν έχουν την κυριαρχία στο σώμα τους. Μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία ετούτο το βιβλίο...
Τέλος, ο τρόπος γραφής, θεωρώ πως δεν ταιριάζει σε (κανένα) μυθιστόρημα. Πολύ επεξηγηματικός (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι υπέρηχοι κατά την εγκυμοσύνη και η αμνιοκέντηση), πολύ αποστασιοποιημένος και ψυχρός, σα να διαβάζεις άρθρο σε εφημερίδα. Βιβλίο για τη μητρότητα, για την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος (όπως διατείνεται το οπισθόφυλλο) και δεν υπάρχει καμιά σύνδεση, καμιά ταύτιση του αναγνώστη, κανένα συναίσθημα.